Zdjęcie: Ani DImi za pośrednictwem StocksyNasza cywilizacja lunatykuje swoją drogę ku niemal pewnej zagładzie dzięki globalnym zmianom klimatycznym. Większość godzin rozgrywa się w przytłumionym rytmie niepokojących, ale dających się opanować katastrof: podstępnie podnoszącej się wody, kurczących się zasobów wody, wzrostu paralityczne zatrucie skorupiakami . Uważne czytanie wiadomości może być ćwiczeniem nie łączenie kropek, aby nie zostały zużyte przez a bardzo potrzebna wściekłość . Musimy się nauczyć, jak opłakiwać lodowiec , Na litość Boską.
Czasami to uczucie napiętej bezradności uderza bliżej domu – nawet w nasze łóżka. Weź tę parę pozornie niezwiązanych ze sobą ostatnich artykułów. Pierwszy jest stosunkowo prosty: w 2017 roku federalny program USA o nazwie Energy Star Zalecana ustawienie termostatu na 78 ° F, gdy jesteś w domu i nie śpisz, i duszne 82 ° F, gdy śpisz, ponieważ Raporty konsumenckie powtórzono w zeszłym miesiącu. Ponieważ ktoś poci się przez moją koszulę w temperaturze 77°C, wydaje mi się… gorąco? Bardzo gorący? Czy to nowa normalność?
Tymczasem w zeszłym tygodniu HuffPost spytał dlaczego śpimy z kocami, „Nawet jeśli jest gorące AF”. Aby dobrze się wyspać, jeden z ich ekspertów poleca sypialnię w połowie lat sześćdziesiątych. Lub prawie 20 stopni mniej niż wytyczne Energy Star. Ile poczucia winy należy więc rozsądnie rozdzielić, jeśli po prostu próbujesz spać bez pocenia się przez prześcieradło?
Podobnie jak w przypadku wielu rzeczy w dzisiejszych czasach, nawet regulacja termostatu wydaje się być oszałamiająca gulaszem poczucia winy, współudziału i wiecznie dręczącego strachu, że twój los jest już przesądzony. W tym przypadku jest przywiązany do czegoś tak fundamentalnego jak sen. Ja nie potrzebować żeby, powiedzmy, pojechać do sklepu spożywczego (emitującego gazy cieplarniane) i kupić plastikową torbę (syk!) pełną plastikowych słomek, którą zamierzam wrzucić bezpośrednio do oceanu. mogę po prostu nie rób te rzeczy. Ale muszę spać – choćby po to, by obudzić się odświeżony i gotowy do wykonania swojej roli jako konsumenta w kapitalizmie.
Właśnie tak czuje się rozpoznanie ogromu naszej sytuacji – jednocześnie zdając sobie sprawę, że praktycznie nic nie możesz z tym zrobić. W pewnym sensie jest to idealna metafora: istoty ludzkie, które chcą pozostać w bezpiecznym miejscu – nawet pod kocami – podczas gdy świat płonie.
Zapisz się do naszego newslettera aby uzyskać to, co najlepsze z AORT dostarczane codziennie do Twojej skrzynki odbiorczej.
Śledź Jessego Hicksa na Świergot .