Prawdziwy problem z hollywoodzkim przedstawieniem opryszczki

Pomimo tego, co narracja oparta na wstydzie w filmach i telewizji może prowadzić do przekonania o opryszczce, większość ludzi ją ma. A nauka przez Światową Organizację Zdrowia stwierdził, żedwie na trzy osoby na całym świecie mają wirusa opryszczki pospolitej(HSV-1) i Szacunki Centrów Kontroli Chorób że jedna na sześć osób ma opryszczkę narządów płciowych (HSV-2). Piętno otaczające opryszczkę jest często znacznie gorsze niż objawy samego wirusa, które zwykle ograniczają się do sporadycznie nawracających ran w jamie ustnej, narządach płciowych lub odbycie, które ustępują samoistnie lub są leczone lekami. Podczas gdy niektórzy ludzie odczuwają nerwobóle, drętwienie lub mrowienie w genitaliach, wiele osób z wirusem nie wykazuje żadnych objawów, a niektórzy mogą nigdy nie mieć kolejnej epidemii po początkowym.

Nawet jeśli badania pokazują, jak powszechna jest opryszczka, niewiele zmieniło się w dyskursie otaczającym STI w ciągu ostatnich kilku stuleci. Jedna z najwcześniejszych wzmianek o opryszczce pochodzi od Williama Szekspira. W Romeo i Julia , on napisał rozprzestrzeniania sięopryszczka jamy ustnej: 'Usta innych pań, które wprost na pocałunkach śnią, co często dręczy wściekła Mab z pęcherzami, bo ich oddechy są splamione słodyczami.' Choć to był dopiero w 1893 r. że francuski naukowiec Emile Vidal wykazał, że wirus był przenoszony z człowieka na człowieka, jak podejrzewał Bard. Szekspir opisuje pęcherze opryszczkowe jako „plagi”, a osobę, która je ma, jako „skażoną” (wybijając dziurę w teorii, żepowstało piętno opryszczkiprzez firmy produkujące leki przeciwwirusowe na początku lat 80-tych).

Od czasów Szekspira ta narracja przeniosła się ze sceny na ekran. Kiedy Stewie i Brian dostaną opryszczkę Członek rodziny , nie tylko robią niesmaczne dowcipy zgodne z modą serialu, ale także przedstawiają Briana przenoszącego wirusa przez swoją krew. To jest niedokładne; HSV jest przenoszony przez kontakt ze skórą, a takie wykresy służą tylko pogłębianiu dezinformacji, która już jest obfita w odniesieniu do wirusa.

Obejrzyj: Historia kontroli urodzeń

Podczas gdy na Głodowe Igrzyska podczas trasy prasowej Jennifer Lawrence zażartowała, że ​​ona i jej partnerki zachorowały na opryszczkę, po czym dodała: „Przepraszam, opryszczka to nie żart, to choroba, która pustoszy świat” – dramatyczne stwierdzenie dla wirusa, który w większości prowadzi do sporadyczne pęcherze. I w Idealne boisko , postać Rebel Wilson pociesza Brittany Snow o jej guzkach głosowych, mówiąc „przynajmniej to nie jest opryszczka”, sugerując, że opryszczka jest najgorszą rzeczą, jaką może mieć.

Nawet w rzekomo progresywnych programach opryszczka jest przedmiotem żartu. John Oliver porównał opryszczkę do terroryzmu ze względu na to, że „nie można się ich pozbyć”. Główny bohater na Projekt Mindy , która sama jest położniczką, powiedział grupie nastolatków w wywołującej lęk rozmowy seksualnej: „Masz obsesję na punkcie wieczności… Prawdopodobnie dlatego kochasz te filmy o wampirach. Powiem ci, co jest na zawsze: opryszczka. I „żart” włączony Burgery Boba jest to, że zachorowanie na opryszczkę byłoby gorsze niż zabicie, przekazanie milionom ludzi żyjących z wirusem, że lepiej im umrzeć.

Oprócz negatywnego wpływu na to, jak ludzie z opryszczką czują się o sobie, ten wstyd i piętno sprawiają, że ludzie z opryszczką mniej prawdopodobne, że ujawnią swój status HSV+ partnerom, narażając więcej osób na ryzyko zawarcia umowy. W ten sposób negatywne obrazy opryszczki mogą wpływać na zdrowie fizyczne ludzi, jak również na ich zdrowie psychiczne.

Niektóre programy robią postępy, choć powoli. Kiedy Michael dostaje opryszczkę Biuro , jest to niezręczne na swój sposób Biuro zawsze tak jest, ale nie ma żartów kosztem Michaela, poza jego własną przesadną reakcją – coś typowego dla postaci. Na Szerokie Miasto , kiedy były kumpel Ilany pyta ją, czy dzwoni w sprawie opryszczki, którą potencjalnie jej dał, ona po prostu odpowiada „nie” i idzie dalej.

Jeszcze lepszy jest nowy program Nieznajomi który jest przesyłany strumieniowo na Facebooku. W pierwszy odcinek , główna bohaterka, Isobel, bada, czy ma opryszczkę. Program wprowadził do scenariusza informacje medyczne o wirusie, wspominając, że wiele osób z HSV jest bezobjawowych. To jeden z nielicznych programów, w których zmierzono się z wirusem za pomocą faktów, a nie sensacyjnych dezinformacji.

Jednak reprezentacje osób HSV+ nawigujących w związkach, radzących sobie ze stygmatyzacją i dyskutujących o chorobach przenoszonych drogą płciową ze swoimi partnerami są rzadkie. Gdyby takie wizerunki stały się bardziej rozpowszechnione, mogłyby przejść długą drogę w kierunku zwalczania popularnych wyobrażeń o opryszczce jako w najlepszym razie śmiesznej i katastrofalnej w najgorszym. Lekarze i lekarze rozumieją dziś, że HSV jest powszechnym wirusem, który jest nosicielem większości populacji; nadszedł czas, aby nasza kultura dogoniła.