Starsi Goci: Kiedy dorastanie nie oznacza porzucenia ulubionej kultury młodzieżowej

Obecnie mieszka w Seattle i prowadzi popularny blog gotycki gotycka szkoła uroku , który jest reklamowany na swojej stronie głównej jako „niezbędny przewodnik dla gotów i tych, którzy ich kochają”. Ponieważ jest poniekąd ekspertką w tej dziedzinie, kobiety w wieku 40, 50 i 60 lat – starsze gotki, jak ich nazywa – od czasu do czasu wysyłają jej e-maile z pytaniami o to, co się dzieje, gdy nie masz już nastolatka i 20 lat. ale wciąż biega po cmentarzach (przynajmniej na poziomie metaforycznym). Niektórzy starsi gotowi pytają ją o najlepszy eyeliner dla wron. stopy; inni zastanawiają się, kiedy przestać używać Black No. 1. „Wielu z nich pyta, czy są” za stary być widocznym gothem” – mówi Venters Broadly.

Jej odpowiedź oczywiście brzmi zdecydowanie nie. „Jesteśmy pierwszym i drugim pokoleniem, które zestarzało się w gotyku i musimy wstać i powiedzieć, że w tej subkulturze jest miejsce dla starszych kobiet” – podkreśla z naciskiem. „Nie musimy dostosowywać się do tego szablonu, ponieważ jesteśmy za starzy”. Venters często przypomina kobietom w wieku 40 lat i starszym, że jako prekursorki ruchu gotyckiego to one wyznaczają standardy wizualne.

Zrodzony z wyglądu Siouxsie Sioux, Rozz Williams, Morticia Addams i prawie każdej brytyjskiej gotyckiej powieści z XIX wieku, styl gotycki ewoluował w ciągu ostatnich czterech dekad. Od tradycyjnych, całkowicie czarnych strojów, skórzanych kurtek i t-shirtów zespołu po wariacje, takie jak cupcake goth (specyficzny styl Ventera, który łączy w większości czarną garderobę z różowymi akcentami), cybergoth, gotyk zdrowia i goth z centrum handlowego, goth ucieleśnia amalgamat różnych mód, z których każda wykorzystuje makabryczną i często androgyniczną wrażliwość. Wybory mody, takie jak ciemny makijaż oczu, aksamit, skóra, gorsety i wszystko z nietoperzami, są typowymi wyznacznikami sceny gotyckiej.

Goth, który wyłonił się z gotyckiej sceny rockowej w Wielkiej Brytanii pod koniec lat 70., był początkowo postrzegany jako subkultura młodzieżowa , przyciągający ludzi w późnych latach dwudziestych i wczesnych latach dwudziestych, którzy skłaniali się ku muzyce z mroczniejszymi, bardziej melancholijnymi tekstami, które wyrażały ich poczucie wyobcowania. Łączyło to, co dziwne i niezwykłe, i zaciekle wyzywające, tworząc plemiona podobnie myślących nietoperzy, które kochały książki o wampirach i horrory. Jednak od połowy lat 80. starsi goci, tacy jak Venters, zachowali swoją upiorną estetykę, nigdy nie kwestionując swojego miejsca w subkulturze.

Do 2011 nauka z London School of Economics and Political Science zauważa, że ​​wielu gotów po trzydziestce, czterdziestce i pięćdziesiątce zmaga się z równowagą „osobistej autentyczności” ze swoim rozumieniem stosowności wieku; Czynnikami, które najbardziej przyczyniły się do zmniejszenia „skrajności wyglądu” były „rosnące znaczenie pracy, nawiązywanie długotrwałych przyjaźni, a przede wszystkim nawiązywanie długotrwałych… związków”, zgodnie z badaniem ustalenia. Jest to coś, o czym Venters doskonale zdaje sobie sprawę i szybko oferuje rozwiązanie dla równowagi między pracą a gotykiem. „Jedną z rzeczy, na które zawsze zwracam uwagę ludziom, jest to, że istnieje tak zwany CorpGoth: branie normalnej, popularnej odzieży i dodanie mroczniejszego akcentu” – mówi. Zaleca, aby jeśli kobiety chcą zachować ciemniejszy wygląd w pracy, noszenie całej czerni ma znaczenie, nawet jeśli nadal nosisz zapinaną na guziki koszulę lub marynarkę. Możesz także połączyć swój biznesowy casual z subtelnymi subkulturowymi ukłonami w biżuterię o tematyce czaszki.

Trystan, 48-letni pisarz marketingowy z Doliny Krzemowej, jest samozwańczym „biurowym ekscentrykiem”. Po studiach początkowo porzuciła ciemne kolory, które kochała w późnych latach dwudziestych i późnych latach dwudziestych, ponieważ chciała się założyć i pracować zarobkowo, ale w końcu odkryła, że ​​farbowanie włosów w normalnych kolorach i noszenie zieleni i błękitu po prostu nie jest dla niej . „Dostałem pracę, której nienawidziłem przez około rok i byłem tak nieszczęśliwy. Pomyślałem: „Ta praca jest do bani. Nienawidzę wszystkiego. Nie robię nic fajnego – wspomina Trystan. W końcu zapisała się na studia, pod koniec lat 90. znalazła pracę w sieci, gdzie czuła się komfortowo ubierając gotkę i od tego czasu ubiera się w ten sposób – ale idzie na kompromisy. W pracy powstrzymuje się od noszenia typowych halek, gorsetów i wirującego eyelinera, głównie dlatego, że spędzanie tak dużej ilości czasu na porannym przygotowaniu jest dla niej męczące. Zamiast tego łączy garnitury i szpilki z krawatami i szpilkami w kształcie czaszki. „Bycie dorosłym gotem to „wybieranie naszych bitew”; rodzaj rzeczy. Uczy się, kiedy i gdzie możesz mieć czas i energię, by robić wielkie, szalone style”.

Niektórzy starsi gotowi napotykają inne zewnętrzne naciski, które dyktują, czy powinni nadal nosić swoją ukochaną subkulturę na rękawach. Ze względu na stereotyp, że subkultury zorientowane na młodzież mają trwałość, panuje powszechne przekonanie, że goth czy punk to tylko faza – a nie coś, co kontynuujesz jako dorosły – co może utrudnić akceptację starszych gotów z dziećmi przez innych, bardziej konserwatywnych rodziców. Ale Venters uważa, że ​​posiadanie dzieci nie oznacza, że ​​kobiety powinny zmienić to, kim są. „Rodzicielstwo nie oznacza śmierci twoich interesów ani śmierci ciebie jako osoby” – mówi Venters. „Mam przyjaciół, którzy są Gotami, którzy są rodzicami i bardzo nieugięcie chcą pokazać swoim dzieciom, że taka jestem, to są rzeczy, które są dla mnie ważne, a ja jestem tu dla Ciebie i Cię wspieram '

Mary, starsza gotka mieszkająca w Kanadzie, mówi, że przez kilka lat zmagała się z gotykiem i macierzyństwem. Po tym, jak po raz pierwszy przeprowadziła się do Ontario w 2000 roku ze swoim małym synem, jej falbaniaste rękawy i całkowicie czarny strój stanowiły wyzwanie dla bardziej kolorowo ubranych matek w konserwatywnym mieście. — Pamiętam, jak jedna z matek mówiła: „Czy jesteś mamą gotycką?”. – mówi Mary – a ja na to: „Och, czy tak na mnie patrzą?”. Nagle poczuła się skrępowana i spróbowała ubierać się bardziej jak jej nowi rówieśnicy: „Nigdy tak naprawdę nie myślałam o tym, jak się ubieram, dopóki ta kobieta to nie powiedziała i to sprawiło, że trochę zmieniłem swój styl. Starałam się wpasować w tłum młodych mam. Ale nawet kiedy zmieniłem swój styl, nigdy nie pasowałem. Nawet jeśli zmienisz ubranie, nie możesz zmienić tego, jakiej muzyki słuchasz lub książek, które lubisz czytać. Więc nigdy nie będziesz mieć wspólnego z mamusiami piłkarskimi.

Podczas gdy jej zainteresowania nie pasowały do ​​innych rodziców, aby przystosować się do normalnego wyglądu „mamy”, Mary stonowała swój strój w stylu wiktoriańskim, zastępując go tym, co uważała za bardziej odpowiednie do wieku. „Nosiłem więcej kolorów, więcej tego, co było w najnowszym trendzie. Pracowałam też w sklepie, który był modny, więc ciągle widziałam nowe rzeczy”. Przez prawie cztery lata Mary zmieniała swój styl. Ale w końcu, gdy jej syn dorósł, zdała sobie sprawę, że kolorowe ubrania nie są dla niej; zaczęła na nowo łączyć się ze swoim dawnym stylem. „Nie miało już znaczenia, co myślą o mnie inne matki. Po prostu wróciłem do tego, jaki byłem. Właściwie czuję się bardziej komfortowo, kiedy ubieram się tak, jak chcę. To zewnętrzne wyrażanie tego, co wewnętrzne”.

Natalie, 36-letnia gotka z Lancashire w Anglii, mówi, że czasami odczuwa podobną presję, by stonować sukienkę, i codziennie zmaga się z tym, czy powinna odłożyć pasy i gorsety do bondage zamiast więcej odpowiednie ubranie. „Kiedy byłam młodsza”, mówi Natalie, „wychodziłam z pełnym eyelinerem, rajstopami i dużymi zwiewnymi spódnicami i gorsetami tylko po to, żeby iść do sklepu. Teraz trochę zmieniam swój strój, bo rzeczy, które nosisz, będą negatywnie odbierać. Ostatnim razem, gdy dostałem negatywny komentarz, miałem na sobie rajstopy w czarno-białe paski i aksamitną sukienkę, a ktoś krzyknął do mnie: „Powinnaś się wstydzić ubierania się w ten sposób”. W tym momencie Natalie jest zdeterminowana, aby pozostać przy swojej ciemniejszej estetyce, ale pytania typu: „Jak ujdzie mi na sucho ubieranie się w ten sposób?”. i „Czy jest czas, kiedy jest uważany za zbyt stary?” wciąż nęka ją każdego dnia.

W opinii Ventera nigdy nie jesteś za stary, by być gotem. Zachęca kobiety do przyjęcia idei, że wraz z wiekiem przychodzi wiedza, władza i nie dbanie o to, co myślą inni ludzie. A z naciskiem społecznym na kobiety, aby były opiekunkami, wychowawcami i niewidzialnymi po pewnym wieku, Venters jest zdeterminowany, aby zająć przestrzeń, zachęcając innych starszych do starzenia się tak wyraźnie i ekstrawagancko, jak to tylko możliwe. „Może uważasz, że w wieku 48 lat nie powinienem mieć olśniewających różowych i bordowych włosów” – mówi Venters. 'Cokolwiek. To twoja opinia. Nie obchodzi mnie to.